Βιογραφικό

Βιογραφικό: ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ, Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Τιμίου Προδρόμου – Σκήτη Βεροίας

Ὁ ἀρχιμανδρίτης Πορφύριος, ἡγούμενος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου–Σκήτη Βεροίας, μέ τό βαπτιστικό ὄνομα Θωμᾶς, γεννήθηκε στό χωριό Πολυδένδρι, παλαιά Κόκοβα, Ἠμαθίας κατά τό ἔτος 1959, στίς 14 Μαΐου, ἡμέρα Πέμπτη. Εἶναι τό ἕβδομο παιδί, δεύτερος γιός ἀπό τά ἐννέα, ἑπτά ζωντανά καί δύο κοιμηθέντα κατά τήν ἡμέρα πού βαπτίστηκαν, τέκνα τοῦ Νικολάου Μπατσαρᾶ καί τῆς Περιστέρας Γαλάνη. Ἀπό τό 1963, ἡ οἰκογένειά του μετακόμισαν στήν Βέροια γιά νά συνεχίσουν στό γυμνάσιο τά ἀδέρφια του.
Στό χωριό τους κήρυξε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός καί σώζεται ὁ δέντρος, ἡ βελανιδιά δηλαδή, ὅπου ὁ ἅγιος ἔμπηξε σιδερένιον σταυρό. Δεύτερος ἐξάδελφος τοῦ πατέρα του ὁ +Γεώργιος Παυλίδης, ὁ ἀπό Τριμυθοῦντος Μητροπολίτης Νικαίας Πειραιᾶ. Χειροτονία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, πού τόν κάλεσε γιά νά ὀργανώσει τίς πνευματικές δραστηριότηες στήν Μεγαλόνησο.
Οἱ δύο αὐτοί μεγάλοι πνευματικοί ἄνδρες εἶναι τά πρότυπά του, ἡ τρυφερότητα συνδυασμένη μέ μεγάλη αὐστηρότητα τῶν γονέων του, εἶναι τά στηρίγματα στήν ζωή του.
Δημοτικό καί ἑξατάξιο Γυμνάσιο τελείωσε στήν Βέροια, καί σπούδασε στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στήν Φιλοσοφική Σχολή, στό τμῆμα Ἱστορικο-Ἀρχαιολογικό, μέ κατεύθυνση τήν Βυζαντινή Ἀρχαιολογία. Ἔχει πτυχίο γαλλικῆς γλώσσας, μιλάει ἀγγλικά καί διαβάζει σλαβωνικά.
Τό 1977-78 γνώρισε τόν Γέροντα Αἰμιλιανό, ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας, στό Ἅγιον Ὄρος, τό 1980 γράφτηκε ὡς δόκιμος καί τό 1982, 30 Ἰανουαρίου, τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν, ἐκάρη Μικρόσχημος μοναχός, ἡμέρα Πέμπτη. Ρασσοφόρος μέ τό ὄνομα Πορφύριος, στόν ἐπίσκοπο Γάζης Ἅγιο Πορφύριο, τόν Θεσσαλονικέα, ἔγινε στίς 30 Ἰουνίου 1981, καί πάλι ἡμέρα Πέμπτη. Μεγαλόσχημος ἐκάρη τήν Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τό ἔτος 1987.
Διακόνησε τήν μετάνοιά του ὡς γραφέας, βοηθός σκευοφύλακα, ἐκκλησιαστικός, τραπεζάρης, λαντζέρης, νοσοκόμος, γηροκόμος, δενδροκόμος, τυπικάρης β΄, ἀρχιθαλαμηπόλος, σκευοφύλακας, ἀρχειπφύλακας, καί κυρίως ἀρχοντάρης γιά περισσότερα ἀπό δώδεκα ἔτη.
Τό ἔτος 2007, μέ Γράμμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας Κυρίου κ. Παντελεήμονος πρός τόν ἡγούμενο τῆς μετανοίας του Ἀρχιμ. Ἐλισσαῖο, ἐκλήθη νά ἀναλάβει τήν ἡγουμενεία στήν ἀρχαία (836 ἔτος ἱδρύσεως) Μονή Τιμίου Προδρόμου, παρά τόν ποταμό Ἁλιάκμονα, ἐκεῖ ὅπου ἄνθισε κατά τόν 14ο αἰώνα ἡ ἡσυχαστική καί νηπτική Σκήτη τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου, ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Θαυματουργοῦ, τοῦ Παλαμᾶ. Δώδεκα ἐξάλλου ἐπώνυμοι Ἅγιοι ἔζησαν στό μοναστήρι αὐτό.
Ἔλαβε τούς πρώτους βαθμούς τῆς ἱερωσύνης στίς 30 Ἰανουαρίου 2007, ἡμέρα καί πάλι Πέμπτη, ἐνῶ ἱερέας χειροτονήθηκε καί ἔλαβε τά ὀφφίκια ἀρχιμανδρίτη καί πνευματικοῦ, ἀπό τόν ἅγιο Βεροίας, κατά τήν Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2007. Ἡ ἐπίσημη ἐγκατάστασή του στήν Μονή πραγματοποιήθηκε στίς 15 Φεβρουαρίου 2007.
Σήμερα μονάζουν στό Μοναστήρι 14 ἐγγεγραμμένοι μοναχοί.
Ὁ π. Πορφύριος Προδρομίτης ἔγραψε περισσότερες ἀπό δέκα μονογραφίες, περί τίς πενήντα ἱερές Ἀκολουθίες, Χαιρετισμούς καί Παρακλήσεις ἁγίων, καί περισσότερα ἀπό εἴκοσιν ἄρθρα ἁγιολογικοῦ, ἐκκλ. ἱστορίας καί προσωπογραφικοῦ περιεχομένου, σχετικά μέ τήν ἱστορία τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τῆς Βέροιας.
Παρουσίασε τόν βίο καί τήν θαυμάσια πολιτεία τῆς +Σοφίας, τῆς μαρτυρικῆς Ἀσκήτισσας, στό Μοναστήρι τῆς Παναγίας στήν Κλεισούρα Καστοριᾶς.
Κατά τό ἔτος 2007 ὀργάνωσε μεγάλη Ἡμερίδα γιά τόν Ἀπό Τριμυθοῦντος Νικαίας Γεώργιο τόν Παυλίδη, καί ἔλαβε ἀπό τόν ἴδιο τόν σταυρό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυρό Χριστόδουλο.
Κάθε χρόνο, μαζί μέ τίς ἑορτές τοῦ κτίτορος τῆς Μονῆς Ὁσίου Διονυσίου (23 Φεβρουαρίου) καί σέ ἄλλες μνῆμες ἁγίων, ὀργανώνει ἑβδομάδες λατρευτικῶν καί πνευματικῶν ἐν γένει ἐκδηλώσεων, μέ ἐποπτικό ὑλικό, ἐκθέσεις εἰκόνας καί βιβλίου τῶν ἁγίων τους.
Κάθε Πέμπτη Πρωΐ, μέ ἐπανάληψη τήν Τετάρτη ἑσπέρας, στόν ἐκκλ. τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό ἔχει τήν ἐκπομπή Ψάχνοντας, πού σημειώνει πολύ μεγάλη ἀκροαματικότητα καί συμμετοχή τῶν ἀκροατῶν. Ἐνῶ ἔχει δημοσιύσει ἑκατοντάδες ἄρθρα στόν τοπικό Τύπο.
Κατά τό διιππεῦσαν ἔτος, ὀργανώνει μέ τήν Ἱ.Μητρόπολη Συνέδριο γιά τά 650 ἔτη άπό τήν Κοίμηση τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, κατά τό ὁποῖο θά λάβει χώρα καί ἡ Ἁγιοκατάταξη τῆς οἰκογενείας τοῦ ἁγίου, παρόντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κυρίου Ἱερωνύμου τοῦ Β΄.
Μέ τήν ἐγκατάστασή του στό νέο του διακόνημα, ὡς ἡγούμενος στήν Ἱερά Σταυροπηγιακή Μονή τοῦ Τιμίου Προδόμου, καί ἔχοντας τήν πεῖρα τριάντα περίπου ἐτῶν ἁγιορειτικοῦ βίου, στήν ὑπακοή ἁγίου Γέροντα, μεταφέρει τήν πνευματική καί λατρευτική ζωή στήν Μονή, πού ἀνασυγκροτεῖται οἰκοδομικά καί πνευματικά. Ἡ ἀνάδειξη τοῦ πνευματικοῦ πλούτου τοῦ μοναστηριοῦ, μέ τίς ἔρευνες καί τήν ἐκδοτική σειρά ΑΠΟΤΟΜή, προβάλλει καί πάλι τό ἱερό αὐτό μοναστήρι, πού ἦταν πάντοτε φωτεινός φάρος στήν πορεία τῆς Παυλοδίδακτης ἐκκλησίας τῆς Βέροιας.