Αγαπητοί,
Έφτασε η ώρα που το παιδί σας θα ενταχθεί επίσημα στο Βιβλίο της Ζωής, όπως ονομάζουν οι άγιοι πατέρες μας τις δέλτους της αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Από σήμερα και στο εξής το παιδί σας θα λάβει το υπέρ παν όνομα, δηλαδή θα ονομάζεται πλέον ορθόδοξος, -η χριστιανός, -η. Από σήμερα το παιδί σας γράφεται στους καταλόγους των αθλητών του Χριστού, στους καταλόγους των υποψηφίων γιά την Βασιλεία των Ουρανών.
Το Άγιο Βάπτισμα αποτελεί μία καλή αφορμή γιά να συγκεντρωθούν όλοι, η οικογένεια, συγγενείς και φίλοι, μέσα στον ιερό ναό και να χαρούμε όλοι μαζί γιά το μοναδικό και ανεπανάληπτο αυτό γεγονός. Το άγιο όμως Βάπτισμα, αδελφοί, είναι οντολογικό γεγονός. Δηλαδή μέσα από την αγία κολυμβήθρα που ονομάζεται «μήτρα της Εκκλησίας», γεννιέται άλλος άνθρωπος.
Ας πούμε μερικές θεολογικές αλήθειες γιά τον άνθρωπο και το άγιο βάπτισμα, που, δυστυχώς, δεν τις γνωρίζουμε ή τις ξεχνούμε. Την ώρα που το ζευγάρι συνευρίσκεται, η Παναγία Τριάδα αποφασίζει γιά το άν θα γεννηθεί νέος άνθρωπος. Έτσι, λέει ο Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας, που είχε η οικογένειά του κτήματα στο χωριό Καβάσιλα της Ημαθίας, ότι γιά να γεννηθεί ένας νέος άνθρωπος, ο Πατήρ αποφασίζει, ο Υιός τον πλάθει και το Άγιο Πνεύμα δίνει την ψυχή. Φοβερή η στιγμή της συλλήψεως. Και όμως ξεχνούμε τί συμβαίνει εκείνη την ώρα. Η κυοφορία είναι ιερή. Η μητέρα προσεύχεται, σταυρώνει την κοιλιά της και μιλάει στο έμβρυο, όπως και στους άλλους ανθρώπους. Το έμβρυο είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ άνθρωπος από την πρώτη στιγμή που θα συλληφθεί στα σπλάγχνα της μητέρας. Σε παλαιότερες εποχές, πριν γεννήσει, η έγκυος εξομολογούνταν και κοινωνούσε.
Μόλις γεννιέται ο νέος άνθρωπος, η εκκλησία τον αγκαλιάζει σαν γνήσια μάννα και ο ιερέας διαβάζει χαρούμενες ευχές γιά την μάννα και το βρέφος. Στην όγδοη ημέρα ο πατέρας-και μόνον αυτός-δίνει το όνομα στο βρέφος αφού ο ιερέας διαβάσει τις ανάλογες ευχές. Και ο άγιος Ζαχαρίας και ο θεοπάτωρ άγιος Ιωσήφ έδωσαν στους γιούς τους τα ονόματα με εντολή του Αγίου Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Είναι λάθος και μάλλον αμαρτία να μπερδεύονται άλλοι στο θέμα αυτό. Και φυσικά, κάθε λαός έχει διαφορετικές συνήθειες. Γιά παράδειγμα, οι Ρώσσοι και γενικότερα οι σλαύοι ορθόδοξοι αδελφοί μας συνηθίζουν να δίνουν στο νεογέννητο όνομα από τους αγίους της ημέρας που γεννήθηκε. Και σ’ εμάς, τούς έλληνες συμβαίνει αυτό όταν γεννιούνται παιδιά σε κάποια σημαντική ημέρα, στον Ευαγγελισμό, ονομάζονται Ευάγγελος, Ευαγγελία, τα Χριστούγεννα, Χρίστος, Χριστίνα, Εμμανουήλ κλπ. Άλλοι λαοί, δεν δίνουν ποτέ όνομα ζωντανού στο νεογέννητο. Το θέμα δηλαδή της ονοματοδοσίας καθορίζεται από τα έθιμα κάθε λαού. Όμως σε κάθε περίπτωση το όνομα του παιδιού είναι υπόθεση του ζεύγους και εκφράζεται από τον πατέρα.
Στις σαράντα ημέρες, γίνεται η πρώτη επίσημη εμφάνιση του βρέφους στον ιερό ναό. Το αγόρι εισάγεται στο ιερό βήμα, περιφέρεται γύρω από την αγία Τράπεζα και λαμβάνει το τριπλό χάρισμα του Χριστού, δηλαδή καθίσταται εν δυνάμει αρχιερέας, βασιλέας και προφήτης. Το κορίτσι τοποθετείται μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, γιατί αυτή είναι το πρότυπο γιά το γυναικείο φύλο μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία μας. Σήμερα, ξεχάστηκαν αυτές οι άγιες εικόνες και ως πρότυπα προβάλλονται πρόσωπα συχνά με κριτήρια διαστρεβλωμένα.
Όταν αποφασιστεί η ημέρα της βαπτίσεως, αφού τακτοποιηθούν κάποια διοικητικά θέματα – δήλωση στην ενορία της οικογένειας, ληξιαρχική πράξη γέννησης – καλό είναι οι γονείς και ο ανάδοχος να προετοιμαστούν με νηστεία γιά αυτό το μεγάλο μυστήριο στο οποίο και αυτοί θα συνυπουργήσουν.
Κάθε άνθρωπος που γεννιέται, κουβαλάει το προπατορικό αμάρτημα, δηλαδή όπως λέει ο άγιος Διάδοχος, επίσκοπος Φωτικής, έχει θρονιασμένο στην καρδιά του τον διάβολο. Την ώρα που γίνεται η Κατήχηση, ο ιερέας διώχνει τον διάβολο και παρακαλεί τον Θεό να στείλει έναν άγγελο φύλακα γιά το νέο μέλλος της εκκλησίας. Σας βεβαιώνουμε με κάθε σοβαρότητα ότι υπάρχουν άνθρωποι που είδαν σαν αστραπή τον άγγελο να κατεβαίνει και να στέκεται στα δεξιά του παιδιού.
Και ακολουθεί το μέγιστο και ασύγκριτο μυστήριο του Αγίου Βαπτίσματος. Ανοίγουν οι ουρανοί, λένε οι άγιοι πατέρες μας, όπως άνοιξαν και στην Βάπτιση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα και ο νεοφώτιστος εγγράφεται πολίτης του Ουρανού. Βαπτίζομαι σημαίνει πεθαίνω στο νερό. Και αυτό ΠΡΕΠΕΙ να το νοιώσει ο βαπτιζόμενος. Από την αγία κολυμβήθρα βγαίνει άλλος, καινούργιος, καθαρός, άνθρωπος και στην καρδιά κατοικεί πλέον ο Χριστός. Αυτό είναι το Άγιο Βάπτισμα. Κατοικεί ο Χριστός στην καρδιά μας. Αλλάζει υπόσταση ο άνθρωπος. Γίνεται ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ γέννηση.
Ο ανάδοχος-νουνός φροντίζει να λαδώσει πολύ καλά όλα τα μέλη του ανθρώπου που θα βυθιστεί στο αγιασμένο νερό της κολυμβήθρας. Μετά το βάπτισμα, ενδύουμε με τον εμφώτιο χιτώνα το νεόφυτο-έτσι λέγεται ο νεοφώτιστος, του φοράμε τον σταυρό και δίνουμε την λαμπάδα. Ακολουθεί ο βαπισματικός χορός, με μεγάλη χαρά, γιατί ένας ακόμα άνθρωπος γεννήθηκε και ενδύεται τον Χριστό. Όσοι παρευρίσκονται στην βάπτιση φορούν τον μαρτυρικό σταυρό, γιατί το μυστήριο αυτό γίνεται ενώπιον πολλών μαρτύρων.
Το μυστήριο του Αγίου Χρίσματος συνυφαίνεται με το Άγιο Βάπτισμα.
Τώρα πλέον ο νέος άνθρωπος είναι μέλος της Εκκλησίας, μέλος του σώματος του Χριστού. Τίμιο μέλος, πανάκριβο. Γι αυτόν σταυρώθηκε ο Χριστός. Αυτός τώρα γίνεται πολίτης του ουρανού. Ασύγκριτο μεγαλείο. Αυτό είναι το Άγιο Βάπτισμα. Το μυστήριο που κάνει τον ορθόδοξο Χριστιανό διαφορετικό από όλον τον αβάπτιστο κόσμο.
Αγαπητοί γονείς,
να Σας ζήσει το νεοφώτιστο παιδί Σας. Φροντίστε να το κοινωνάτε κάθε Κυριακή, φροντίστε να το μεγαλώσετε μέσα στην ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, σύμφωνα με τις ορθόδοξες παραδόσεις μας, σύμφωνα με το θέλημα του Χριστού.
Α.Π.