Τετραπόδιον προευτρεπισθέν
Σύμφωνα με την σημείωση του Τυπικού, γιά την εναπόθεση του Τιμίου Σταυρού, στο Κέντρο του Ναού, απαιτείται προευτρεπισθέν τετραπόδιον.
Βλέπω, λοιπόν, στις διάφορες αναρτήσεις να έχουν βάλει οι ιερείς κοινό τραπέζι, όπου επάνω εναποθέτουν τον δίσκο με τον βασιλικό και τον Σταυρό. Συνεπώς, σύμφωνα με τους ιερείς μας, η λέξη τετραπόδιον του τυπικού, μεταφράζεται ως τραπέζι. Αφού και το τραπέζι έχει τέσσερα πόδια.
Το απλότερο θα ήταν να ρωτηθεί κάποιος ειδικός. Και φυσικά, σε τέτοια θέματα δεν υπάρχει πιο ειδικός από το Άγιο Όρος του Άθωνα, όπου το Τυπικό είναι κομμάτι της καθημερινής μας ζωής.
Εκεί, συνεπώς, μπορούμε να μάθουμε και την αληθινή έννοια της λέξεως τετραπόδιον.
Τετραπόδιον, λοιπόν, δεν είναι το κοινό τραπέζι αλλά το δισκέλι, επάνω στο οποίο διαβάζεται το άγιο ευαγγέλιο.
Αν εναποθέσουμε τον δίσκο επάνω στο δισκέλι, παίρνει ακριβώς την καταλληλότερη θέση γιά προσκύνηση από τον πιστό. Έτσι που το πίσω του μέρος είναι κάπως ψηλότερο, ο Σταυρός έρχεται ακριβώς μπροστά στο πρόσωπο, καταλληλότατα γιά προσκύνηση.
Βλέπω όμως ότι παραλείπεται το άναμμα των τριών καθαρών κεριών στον δίσκο. Αλλά και τα κεριά είναι απαραίτητη συνοδία της Υψώσεως.
Στα μοναστηριακά τυπικά αναφέρεται επακριβώς και σε ποιό ύψος ανέρχεται ή κατεβαίνει ο σταυρός με τον βασιλικό κατά τις πέντε υψώσεις του. Έως κεφαλής λοιπόν ανέρχεται, και κατέρχεται έως σπιθαμής από του εδάφους, χωρίς να καμφθούν τα γόνατα. Νεωτερισμοί, θεατρινισμοί και δήθεν ευλάβειες-βλάβες δεν χωρούν στην εκκλησιαστική πράξη.
Καλό λοιπόν είναι να ρωτάμε, όταν κάποια αρχαιοπρεπής λέξη των ιερών βιβλίων μας είναι άγνωστη. Και να μην ενεργούμε αυτοβούλως.
Η παράδοση μέσα στην εκκλησία έχει λύσεις γιά όλα τα τυχόν δύσκολα της λειτουργικής πράξεως. Καλό και πρέπον είναι να τις ακολουθούμε. Η συνέχεια της παραδόσεως είναι και η ασφάλειά μας.