Αγαπητοί αδερφοί & αδερφές, Σήμερα έχουμε 21 Νοεμβρίου, ημέρα Κυριακή, καί εορτάζουμε τα Εισόδια της Κυρίας Θεοτόκου.
Όταν ακόμα οι άνθρωποι είχαν αγροτικές εργασίες, στις 20 Νοεμβρίου τελείωναν τα σπαρσίματα. Γι αυτό και την εορτή αυτήν της Θεοτόκου την ονόμαζαν Παναγία Ξεσπορίτ(ισ)σα. Αυτό όμως το όνομα της Παναγίας είναι και προφητικό ή καλύτερα αλληγορικό, γιατί ακριβώς η Μαρία της Ναζαρέτ είναι η άσπορος Κόρη, είναι η κόρη, που έχει τέλεια την γυναικεία της φύση, που έγινε μητέρα, δηλαδή γέννησε τον Χριστό, αλλά δίχως ανδρικό σπόρο, ἄνδρα οὐκ ἔγνω, όπως λέει η ίδια στον αρχάγγελο Γαβριήλ. Ήταν παρθένος, γέννησε, και παρέμεινε παρθένος. Φοβερό το μυστήριο. Σήμερα ψάλλαμε το πρωΐ και τις Καταβασίες των Χριστουγέννων. Δηλαδή οι δύο αυτές εορτές συνδέονται άμεσα. Ουσιαστικά αρχίζει η Εορτή των Χριστουγέννων σήμερα.
Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά. Ο θεοπάτωρ άγιος Ιωσήφ, ο γεροντάκος που μνηστεύτηκε την Παναγία μας, είχε από τον γάμο του πολλά παιδιά. Ανάμεσά τους ο Ιάκωβος ήταν το πιό προκομμένο του παιδί. Αυτός έδειξε μεγάλη αγάπη καί πολύν σεβασμό στην μνηστή του πατέρα του. Αυτός ονομάστηκε, ξεχωριστά από όλα του τα αδέρφια, αδελφόθεος. Και αυτό διότι έδειξε μεγάλη αγάπη και σεβασμό στον υιό που έφερε στον κόσμο η θετή του μητέρα, η Κυρία μας, η Παναγία μας, η Μαρία της Ναζαρέτ, η Κυρία Θεοτόκος. Στην εικόνα που έχει την ονομασία Ἡ Φυγή εἰς τήν Αἴγυπτον ο έφηβος Ιάκωβος κρατάει το χαλινάρι από το γαϊδουράκι στο οποίο είναι ανεβασμένη η Παναγία.
Αυτός λοιπόν ο άγιος Ιάκωβος έγραψε ένα σπουδαίο βιβλίο, όπου περιέχεται ο κρυμμένος θησαυρός της ορθοδόξου εκκλησίας μας. Στο βιβλίο αυτό περιέχονται σπουδαία στοιχεία από την ζωή του αγίου ζεύγους, Μαρίας και Ιωσήφ, αλλά και από την παιδική ηλικία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Στοβιβλίο αυτό περιέχεται και η μεγάλη εορτή που την εορτάζουμε σήμερα. Σήμερα, που σύμφωνα με παλαιά παράδοση, εορτάζουν οι Μαρίες που είναι παρθένοι, όσες δεν έχουν, ας πούμε, παντρευτεί. Η μεγάλη αυτή θεομητορική εορτή είναι γνωστή, σε γενικές γραμμές.
Ας σχολιάσουμε τώρα λίγες πτυχές από αυτήν την εορτή, που αποτελεί συγχρόνως και ένα φοβερότατο μυστήριο της Εκκλησίας μας.
Ένα τρίχρονο κοριτσάκι, που οι γονείς του το γέννησαν σε βαθειά γηρατειά, το πηγαίνουν στον ναό του Σολομώντος, στα Ιεροσόλυμα, και το αφιερώνουν. Το παραδίδουν δηλαδή στα χέρια του μεγάλου αρχιερέως εκείνης της χρονιάς. Οι γονείς ήταν ο υπέργηρος Ιωακείμ και η γριούλα Άννα. Και αρχιερέας ήταν ο Ζαχαρίας, που αργότερα θα δεχτεί και αυτός φοβερές αποκαλύψεις γιά τον δικό του γιό. Γιά φανταστείτε, ένα κοριτσάκι, μία Μαρία τριών ετών, να παραδίνεται σε έναν γεροντάκο αρχιερέα. Και ο αρχιερέας πήρε το παιδάκι και το εισήγαγε στα Άγια των Αγίων. Στο πιό εσωτερικό δηλαδή μέρος του Ναού του Σολομώντος, εκεί που και ο ίδιος και όλοι οι άλλοι αρχιερείς έμπαιναν μόνον μία φορά κάθε χρόνο.
Πώς ζούσε εκεί μέσα αυτό το πλάσμα; Φοβερό γεγονός. Τρεφόταν από τον αρχάγγελο Γαβριήλ με ουράνιο άρτο, αλλά και διδασκόταν τον Νόμο του Θεού. Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα θα μας φανερώσει τί άλλο υπήρχε εκεί μέσα, στα Άγια των Αγίων. Θα κατονομάσει δηλαδή όλα τα δικαιώματα λατρείας, τα αντικείμενα δηλαδή που διαχρονικά, στην ιστορική πορεία του ισραηλιτικού λαού φανέρωνα την προστασία του Θεού προς αυτόν: Οι πλάκες της Διαθήκης του Μωϋςή, η ράβδος Ααρών,η λυχνία, οι στάμνες με το μάννα.Δεν τολμώ να πλησιάσω περισσότερο αυτό το φοβερό μυστικό γεγονός, αδελφοί και αδελφές.
Δώδεκα ολόκληρα χρόνια θα κατοικήσει εκεί το κοριτσάκι αυτό. Και όταν θα βγει, θα έχουν πεθάνει οι γονείς του & θα δεχτεί τον ασπασμό του αρχαγγέλου Γαβριήλ. Θα δεχτεί τον Ευαγγελισμό, ότι θα συλλάβει με το Άγιο Πνεύμα και θα γεννήσει τον Υιό του Θεού, όπως ακριβώς αποφάσισε ο Πατήρ. Και θα τη λάβει ως μνηστή ο γηραιός Ιωσήφ. Φρικτά τα μυστήρια της αγίας Εκκλησίας μας, αδελφοί μου. Χρειάζεται μεγάλη καθαρότης ψυχής και σώματος γιά να τα πλησιάσουμε. Όχι να τα κατανοήσουμε, αλλά απλά και μόνο να τα σκεφτούμε. Και μάλιστα σήμερα, που η έννοια της παρθενίας και της καθαρότητος είναι σχεδόν άγνωστα στην ανθρώπινη ζωή μας. Σήμερα που δεν διαβάζουμε και δεν μελετούμε με πίστη βαθειά τον λόγο του Θεού.
α.Π./ΙΜΤΠ-Σκήτη Βερροίας