Ἀναστάσιμες σκέψεις Σήμερα, Τρίτη τοῦ Πάσχα, 6 Ἀπριλίου 2010, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτη, ἀλλά καί τήν κινητή ἑορτή τῆς Λαμπροτρίτης, τῶν ἁγίων νεομαρτύρων τῆς Θερμῆς Μυτιλήνης, Ραφαήλ ἱερομάρτυρος, ἐπισκόπου Ἰθάκης, Νικολάου ἱερομάρτυρος ἱεροδιακόνου καί Εἰρήνης ὁσιοπαρθενομάρτυρος. Οἱ σκέψεις πού θά ἐκφράσω πρός τήν ἀγάπη ὅσων μᾶς ἐπισκεφθοῦν […]

Αγαπητοί μας, Όταν εορτάζει ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, συνηθίζουμε να του προσφέρουμε δώρα, δείγματα της αγάπης, του σεβασμού, της εκτίησης, αλλά και ανταπόδοση για την αγάπη του εορτάζοντος. Υπάρχει επίσης η περίπτωση, με ένα δώρο εόρτιο να ζητούμε την εύνοια ή την επιείκεια του εορτάζοντος. Σήμερα, όπως ξέρετε, εορτάζουμε την Σύναξη του Αγίου Ιωάννη του

Ἀγαπητέ, Ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό, σχεδόν ὁλόκληρο τό παρελθόν Ἔτος, γίνεται συνεχῶς λόγος περί οἰκονομίας. Οἰκονομία λοιπόν εἶναι μία λέξη μέ πολλές σημασίες, μία λέξη μέ πολλά νοήματα, μία λέξη τήν ὁποία ὁ καθένας τήν καταλαβαίνει ἀνάλογα μέ τόν «κόσμο» του. Ὅμως τίς ἡμέρες αὐτές μιλοῦμε καί γιά τήν οἰκονομία τοῦ Θεοῦ, τήν πρόνοια μέ

Ἀγαπητέ, Ἀρχίζει ἀκόμα ἕνα ἔτος, καί τελείωσε ἕνα ἄλλο. Μία ἀκόμα ἀλλαγή. Ἕνας μεγάλης ἡλικίας μοναχός μοῦ ἔλεγε: Κάθε στιγμή πού ζοῦμε σ’ αὐτόν τόν κόσμο, σ’ αὐτήν τήν ζωή, μικραίνει τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας, ἐνῶ κάθε στιγμή στήν ἄλλη ζωή θά αὐξάνει τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας. Ἔδινε δηλαδή ὁ μοναχός μία προοπτική

Άγαπητέ μου, πέρασαν οἱ μέρες καί σέ λίγο φτάνουμε στήν μεγάλη γιορτή, στά Χριστούγεννα. Ὀνομάζεται αὐτή ἡ δεσποτικοθεομητορική ἑορτή Μητρόπολις τῶν ἑορτῶν, γιατί ἀπό αὐτήν ξεκινοῦν καί ὅλες οἱἄλλες. Ἡ Μητρόπολις, λοιπόν, τῶν ἑορτῶν προετοιμάζεται ἐδῶ καί σαράντα ἡμέρες μέ μία ἀρκετά χαλαρή νηστεία, ἀλλά νηστεία. Ἡ δύση δέν ἔχει νηστεία. Ἐμεῖς ὅμως νηστεύουμε χαρούμενα.

Ἀγαπητέ, Ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό, σχεδόν ὁλόκληρο τό παρελθόν Ἔτος, γίνεται συνεχῶς λόγος περί οἰκονομίας. Οἰκονομία λοιπόν εἶναι μία λέξη μέ πολλές σημασίες, μία λέξη μέ πολλά νοήματα, μία λέξη τήν ὁποία ὁ καθένας τήν καταλαβαίνει ἀνάλογα μέ τόν «κόσμο» του. Ὅμως τίς ἡμέρες αὐτές μιλοῦμε καί γιά τήν οἰκονομία τοῦ Θεοῦ, τήν πρόνοια μέ