Τίμιος Σταυρός
Ο μήνας Σεπτέμβριος έχει πολλά δώρα γιά όποιον χρησιμοποιεί τον εκκλησιαστικό χρόνο στην ζωή του. Άμα δούμε τον χρόνο από την οπτική γωνία ενός εκτός εκκλησίας ανθρώπου, μόνο πίκρα και θλίψη έχουμε να αποκομίσουμε.
Προχθές τήν Δευτέρα, στις δώδεκα του μηνός, πήγαμε να κάνουμε αγιασμό σε δύο σχολεία της Βέροιας. Ήταν μία ευλογημένη ευκαιρία γιά εμάς να έρθουμε σε επικοινωνία με τον κόσμο, και μάλιστα σε έναεκπαιδευτικό ίδρυμα της πόλης μας. Με την ευλογία λοιπόν του αγίου ποιμενάρχη μας και με εντολή του αγίου πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεώς μας, βρεθήκαμε ανάμεσα σε παιδιά και δασκάλους.
Τί να πεις στα παιδιά, που μόλις η προηγούμενη ημέρα ήταν ημέρα μνήμης γιά τα δεκάχρονα της καταστροφής των δίδυμων πύργων; Τί να πεις στους δασκάλους, που τους ήρθαν οι «λυπητερές», οι έκτακτες εισφορές, αρκετών εκατοντάδων ευρώ, εκεί που δεν το περίμεναν; Αληθινά, πιάνεται η αναπνοή σου.
Είπαμε όμως στα παιδιά δύο χαρούμενες σκέψεις. Γυρίσαμε την σκέψη τους στο φεγγάρι, που έχει τόσες σημειολογικές αναφορές με το σχολείο και τα παιδιά, που εκείνο το βράδυ ήταν γεμάτο και είχαμε πανσέληνο. Τα είπαμε ότι ο ήλιος είναι σημάδι του Χριστού ενώ η σελήνη-το φεγγάρι της Παναγίας. Άρα λοιπόν στην Πανσέληνο σκεφτόμαστε ότι η Παναγία είναι μαζί μας.
Από την άλλη πάλι ήταν η ημέρα που γιορτάζαμε την απόδοση, το τέλος δηλαδή της εορτής της Γεννήσεως της Παναγίας. Πάλι η Παναγία στην ζωή μας.
Είπαμε λοιπόν στους μαθητές και στους δασκάλους και σε όσους γονείς ήταν παρόντες ότι η Παναγία θα ευλογήσει την φετεινή σχολική χρονιά το έργο τους. Και αυτό σίγουρα ομόρφυνε την γκρίζα ημέρα.
Βέβαια-ας το αναφέρουμε και αυτό-η φωτεινή πανσέληνος χρησιμοποιείται γιά να βλασφημούνται τα κτίσματα από αυτούς που λατρεύουν τα είδωλα. Έτσι και στην λευκή και στην μαύρη πανσέληνο γίνονται φρικτά μάγια. Επίσης λέγεται ότι και μέλη της κρατικής μηχανής παρατηρούν το φεγγάρι, και στις πανσελήνους ανακοινώνουν διάφορα μέτρα.
Όταν ήμουν στο Όρος, είχαν έρθει υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη, και όταν είπα σε κάποιον ότι είναι πανσέληνος απόψε, βγήκε σε μπαλκόνι που έβλεπε το φεγγάρι, και το ονόμασε Άρτεμη και Αφροδίτη και Αστάρτη και δεν ξέρω τί άλλο. Αργότερα έμαθα ότι αυτός είχε παντρευτεί τέσσερεις φορές. Σήμερα μπορεί να είναι και υπουργός, που λέει ο λόγος.
Άλλη μεγάλη, μέγιστη, ευλογία του Σεπτεμβρίου είναι η εορτή που σήμερα άρχισε και θα τελειώσει σε αρκετές ημέρες. Είναι η παγκόσμια ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Ασύγκριτο γεγονός.
Ο σταυρός και η σταύρωση γιά τους Εβραίους θεωρούνταν η πλέον άτιμη μορφή θανατώσεως ανθρώπου. Και ο Χριστός επέλεξε γιά τον εαυτό του αυτόν τον θάνατο. Το ξύλο πάλι στο οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός ήταν άχρηστο, το πέταξαν, γιατί δεν μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν στο χτίσιμο του ναού του Σολομώντα. Και όμως αυτό το ξύλο έγινε ο σταυρός του Χριστού "ο τίμιιος σταυρός". Πάλι κάτι τιποτένιο και άχρηστο. Αλλά και σε περίπτωση ανθρώπου, ο ίδιος ο Χριστός διαλέγει πρόσωπα περιφρονημένα, αδύναμα, άρρωστα, φτωχά, ταπεινά και τα μετατρέπει σε δυναμικές προσωπικότητες που αλλάζουν την πορεία της ιστορίας.
Πάντα γάρ τά καλά διά τοῦ σταυροῦ ἡμῖν δέδοται.
Μέσα στην ορθόδοξη εκκλησία δεν υπάρχει καλό που να μην το έδωσε ο σταυρός. Και κάτι που από τους «λογικούς» μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό και παράξενο. Ο τίμιος σταυρός, η δύναμη του τιμίου σταυρού, μνημονεύεται σε όλες τις δεήσεις-«σώσον, ο Θεός, και απολύσεις- μετά τις πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου. Γιαυτό και ένας άγιος, στον εγκωμιαστικό του λόγο προς τον Τίμιο Σταυρό, απευθύνεται προς τον σταυρό σαν να μιλάει σε έμψυχο, σε άνθρωπο.
Κάνουμε το σημείο του σταυρού στο σώμα μας, σταυρώνουμε τα μέλη μας όταν είναι ασθενή, σταυρώνουμε τα σπίτια με το φως της Αναστάσεως του Χριστού. Τί δεν σταυρώνουμε;
Και λαμβάνουμε την ευλογία του Σταυρού.
Του Σταυρού, που ρούφηξε το πανάχραντο αίμα και τον αιμόφυρτο ιδρώτα και τα θεανθρώπινα δάκρυα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Του Σταυρού, που άκουσε τον Χριστό να προσεύχεται προς τον Ουράνιο Πατέρα, τον Χριστό να λέει την φοβερή λέξη «τετέλεσται».
Του Τιμίου Σταυρού, του οποίου την Παγκόσμια Ύψωση θά εορτάζουμε γιά αρκετές από σήμερα ημέρες.
Δυνάμει του Σταυρού Σου, Χριστέ ο Θεός, σώζε τον κόσμο σου.