Εικόνα, μάσκα και γιορτή

 

Πράξη δεύτερη: Το πρόσωπο που έδωσε η Αγία Τριάδα, διά του Πατρός, έρχεται τώρα ο Υιός και Λόγος και λαμβάνοντας

σάρκα από την Κυρία Θεοτόκο, την Παναγία μας, λαμβάνει, ως

 

 

 

Νέος Αδάμ, το πρόσωπο που είχαν χαρίσει στον παλαιό Αδάμ, στον άνθρωπο. «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως».

 

Πράξη Τρίτη και τραγική: Αυτό το πρόσωπο κάποιοι αυτοκράτορες δεν ανέχονταν να το βλέπουν. Τί τους έλειπε; Πρώτον αγάπη. Είναι δυνατό να μην θέλεις να δείς το πρόσωπο αγαπημένου σου προσώπου; Τί άλλο τους έλειπε; Ήθος. Δεν είχαν το πρέπον ορθόδοξο ήθος, και γιά αυτό δεν μπορούσαν να κατανοήσουν το φρόνημα της Εκκλησίας, που είναι στολισμένη με τα άγια πρόσωπα, δηλαδή τον μεγάλο μας αδελφό, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, και τα άλλα αδέλφια μας, τους Αγίους μας.

 

Και έτσι καταδίκασαν τις άγιες εικόνες. Και τις έκαιγαν και τις έσπαζαν και τις πέταζαν. Και οι ευσεβείς τις έριχναν στην θάλασσα, και τα ιερά εικονίσματα ταξίδευαν. Και πολλά από αυτά έφτασαν στο Άγιο Όρος. Και πας και βλέπεις την Πορταΐτισσα, που ταξίδεψε στα κύματα. Και την Γλυκοφιλούσα, που ταξίδεψε στα κύματα. Και τον Άγιο Γεώργιο, που ταξίδεψε στα κύματα.

 

Και άλλες πάλι τις έκρυβαν στους καθρέφτες. Και σώζεται ο Καθρέπτης της βασίλισσας, και στα Νινία, και σώζονται τα Νινία της βασίλισσας της Θεοδώρας, ης αιωνία η μνήμη.

 

Και εμείς εορτάσαμε την Κυριακή, οι απόστολοι ως είδον και οι προφήται ως εκήρυξαν και οι πατριάρχαι ως εδογμάτισαν. Και εμείς, η Αγία του Χριστού Εκκλησία, το πανάγιο σώμα του Χριστού, πανηγυρίζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας, γιατί η Αγία Εκκλησία κέρδισε τον κόσμο της, τον στολισμό της. Και σήμερα μπορούμε να βλέπουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα: τον Κύριο Ιησού, και την Κυρία Θεοτόκο, και τον Μέγα και Τίμιο Πρόδρομο, και όλους τους αγίους, από αιώνος έως αιώνος. Δόξα τω Θεώ.

 

Και ενώ όσοι δεν καταλαβαίνουν, φοράνε μάσκες και μουντζουρώνουν το τίμιο ανθρώπινο πρόσωπο, η Αγία Εκκλησία τιμάει το πρόσωπο και δεν δέχεται προσωπία, και προσωπίδες και μάσκες, γιατί ακριβώς το πρόσωπο είναι πλασμένο κατ’  εικόνα και αγωνιζόμαστε γιά το καθ’  ομοίωσιν.

 

Αυτήν την εορτή πανηγυρίσαμε την Κυριακή που μας πέρασε. Αυτό γιορτάσαμε προχθές. Και περιφέραμε την αγία εικόνα του προσώπου. Όπως ακριβώς μάς τα παρέδωσαν οι πατέρες μας.

 

Και γιά να μην νομίσουμε ότι αυτό είναι εύκολη υπόθεση, ο απόστολος των εθνών, το στόμα του Χριστού μου, ο μέγας Παύλος, ο πρώτος μετά τον Ένα, μας δίδαξε τί αγώνα έκαναν οι πατέρες μας. Τί βάσανα υπέφεραν. Και δόξα τω Θεώ.

 

Και το Άγιο Ευαγγέλιο μας έδειξε πώς ο Χριστός διάλεξε και εκάλεσε τους μαθητές του, τους Αγίους Αποστόλους.

 

Τότε ένας απλούς στον νου απόστολος, τόλμησε και είπε την αλήθεια, ό,τι δηλαδή αυτός καταλάβαινε και γνώριζε. Ότι δηλαδή η Ναζαρέτ δεν είχε μεγάλα τζάκια, και από την Ναζαρέτ δεν βγήκε τίποτα καλό, κανένας προφήτης. Ακριβώς γιά τον λόγο αυτόν ο Κύριος προήλθε εκ Ναζαρέτ, γιά να είναι μοναδικός.

 

Και η αλήθεια αυτή συνεχίζεται. Και ο Κύριος καλεί εξ αναξίων αξίους, από άσημες οικογένειες, αυτούς που θέλει, και τους αναδεικνύει επίσημους και διάσημους, και τους στέλνει στα πέρατα της οικουμένης, γιά να κηρύξουν το Άγιο Ευαγγέλιό του.

 

Πολύ μεγάλη η εορτή αυτή της Εκκλησίας. Ασύγκριτη η Κυριακή της Ορθοδοξίας.

 

Δόξα τω Θεώ. Και δόξα μεγάλη στην Αγία Εκκλησία μας.

 

Αδελφοί μου, καλό υπόλοιπο.