Ξένοι και πάροικοι στην γη μας
Αυτή η γης που την πατούμε είναι η πρόσκαιρη πατρίδα μας, να αγωνιστούμε μήπως και κερδήσουμε την αιώνια, την μέλλουσα, την μοναδική, την Άνω Ιερουσαλήμ. Έλα όμως που μας έδωσε ο Θεός και μία μικρή και αγαπημένη πατρίδα, μια χούφτα χώμα, μια χούφτα άνθρωποι να ζούμε εδώ. Ελλάδα την λέν την πατρίδα μας και δεν την αλλάζουμε με τίποτα.
Όμως τώρα μας την βρωμίζουν.
Είμαστε φιλόξενοι, μοιραζόμαστε και την μπουκιά που την βγάζουμε από το στόμα μας. Αλλά θέλουμε εμείς να ρυθμίζουμε την ζωή μας.
Τους πήρε φαίνεται ο πόνος τους πολιτικούς μας-τρομάρα τους- και δείχνουν ενδιαφέρον γιά τους άλλους. Όλους τους ξέμπαρκους, που έρχονται
δίχως γλώσσα, δίχως μεταλλίκι, δίχως τίποτα εδώ από τα πέρατα της οικουμένης. Να κάνουν τι; Και γιατί διαλέγουν την δική μου πατρίδα; Τι θέλουν;
Και γιατί, ενώ άλλα νομοσχέδια οι πολιτικοί μας τα βγάζουν γιά διαβούλευση, αυτό το αποφασίζουν και μας διατάζουν να το δεχτούμε. Σκέφτηκαν ποτέ αυτοί οι κρατούντες την αλλοίωση του λαού μας; Σκέφτονται πώς δεν ταιριάζουμε πουθενά γιά πουθενά με αυτούς τους ανθρώπους; Τι πάν να μας κάνουν; Γιατί δεν βάζουν δημοψήφισμα;
Θέλουν να μας σβήσουν από τον χάρτη οι δικοί μας πολιτικοί; Γιατί; Γιά να πάρουν τα χρήματα από την Ευρώπη. Τέτοια χρήματα δεν μας χρειάζονται.
Μας έκαναν γκαρσόνια γιά τους τουρίστες. Τώρα θέλουν να μας κάνουν και δούλους στα στρατόπεδα γιά τους λαθρομετανάστες. Να φυλάξει ο Θεός.
Είναι τραγικά πράγματα αυτά. Πολύ τραγικά. Χάνονται τα ελληνόπουλα στις καφετέριες και στα γήπεδα και κανένας δεν τα νοιάζετε. Και τώρα θα μας φέρουν τους λαθρομετανάστες.
Το παράνομο θέλουν να το προφυλάξουν και τα παιδιά τα ελληνόπουλα τα διώχνουν.
Τι να σκεφτείς; Τι να πείς; Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Όταν οι δικοί μας πήγαιναν στην Γερμανία και στην Αμερική, τί μαρτύρια περνούσαν; Και τώρα ανταποδίδουμε την ευγνωμοσύνη μας… φαίνεται…