Βόθυνος: «Θέση 12»
Πριν από μερικές εβδομάδες, περνώντας από την εν λόγω θεση, είδαμε κάποιους να στήνουν κολωνάκια και κάτι να προσπαθούν να κάνουν. Όταν τους ρωτήσαμε ποιοί είστε, μας είπαν είμαστε η κατασκευαστική εταιρία και τηλεφώνησαν στον κύριο Δάλλα, πρώτο και τελευταίο δήμαρχο του Δήμου Μακεδονίδος. Ο οποίος τηλεφωνικώς είπε ότι: «Πήραμε την έγκριση από τον παλιό ηγούμενο, τότε που το μοναστήρι δεν είχε ηγουμενοσυμβούλιο». Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου χωρίς συμβούλιο είναι δυνατό να υπάρξει; Όταν είπαμε ότι ο κύριος Δάλλας δεν είναι πλέον θεσμικό πρόσωπο, μάς απάντησαν «ναι, αλλά αυτός έκανε τις συμβάσεις». Ύστερα τηλεφώνησαν στον κύριο Παπαποστόλου, τελευταίο δήμαρχο του παλαιού Δήμου Βεργίνας. Να μην ξεχνάμε ότι ο κύριος Παπαποστόλου είχε λάβει τα συγχαρητήρια των αρχαιολόγων γιά την παλαιά στάση του ώς προς την Θέση 12. Αργότερα βέβαια άλλαξε θέσεις. Ο υπεύθυνος μηχανικός μάς μίλησε γιά το ότι αυτός εργάστηκε και στην Σουρωτή, στο Μοναστήρι του Οσίου Γέροντα Παΐσιου. Εν ονόματι του αγίου Γέροντα, δέχτηκα να μιλήσω μαζί του. Αργότερα, όταν έμαθα τα παρακάτω, του είπα να μην πλησιάσει στο μοναστήρι.
Ειλικρινά, από όλα αυτά δεν ήξερα τίποτα. Ως ηγούμενος της Μονής τουΠροδρόμου, δέχτηκα την άποψη του Αγίου Προηγουμένου, προφορική και άγραφη, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε από τον Κυριο Δάλλα γιά την Θέση 12, είπε: «Αφού είναι μακριά και δεν θα μυρίζει στο Μοναστήρι, κάντε ό,τι θέλετε»… Στο Μοναστήρι δεν υπάρχει καμία γραπτή συμφωνία γιά κανένα σχετικό έργο. Σε λόγια είναι δυνατόν να στηριχτούν δημόσια έργα;
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2007(;), μάς επισκέφτηκαν ο κύριος Δάλλας και ο κύριος Σπάρτσης και ύστερα από πολύωρη συζήτηση, με φωνές και βρισιές, υπογράψαμε ένα ευχολόγιο, το οποίο ο κύριος Δάλλας, αν και γνώστης των κοινών, το κραδαίνει ως λυτρωτική απόφαση στα σχέδιά του. Δυστυχώς, ήμουν πολύ αρχάριος τότε, και δεν σκέφτηκα να ρωτήσω τον κύριο Σπάρτση: «εσείς γιατί ενδιαφέρεστε τόσο σθεναρά»; Το μόνο που γνώριζα, τότε, ήταν ότι ένας αδελφός του ήταν άρρωστος και ευχόμασταν γιά εκείνον. Πολύ αργότερα, έμαθα τί συνέβαινε. Πάντως, επαναλαμβάνω, δεν υπάρχει κανένα Μοναστηριακό μας Έγγραφο του Ηγουμενοσυμβουλίου μας, επικυρωμένο από το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, που να μιλάει γιά συμφωνίες κλπ ως προς την περιοχή «Πλαλήστρες». Το ευχολόγιο, που μας ανάγκασε ο κύριος Δάλλας να του δώσουμε, είναι άκυρο και δεν έχει καμία απολύτως νομική ισχύ. Συνεπώς, αν συνεχίσουν να το επικαλούνται, όταν θα ρθεί η κατάλληλη στιγμή, θα καταλάβουν ότι χτίζουν επάνω στην άμμο.
Τις προάλλες λοιπόν, ύστερα από την συζήτηση με τον μηχανικό της κατασκευαστικής εταιρίας, έμαθα πως ο αντιπεριφεριάρχης Ημαθίας είπε σε μηχανικό, παλαιό γνωστό από τα φοιτητικά μας χρόνια: «Δεν φοβάσαι να μην σε σκοτώσει ο Μπόμπολας;» Τἄχασα. Δηλαδή παίζονται τέτοια παιχνίδια; Ο Θεός να φυλάξει.
Σήμερα έμαθα ότι, στην σύμβαση του ΕΣΔΑ με την κατασκευαστική εταιρία, υπάρχει απαράβατος όρος όλες οι ενέργειες να μένουν απόρρητες, αν δεν έχουν την έγκριση της κατασκευαστικής εταιρίας. Και πάλι είπα: Κύριε, ελέησον.
Προχθές λοιπόν τηλεφώνησα σε όσους είχαμε μιλήσει και τους είπα καθαρά και ξάστερα –το λέω αυτό γιατί κάποιος φίλος είπε ότι είμαι διπρόσωπος και μασάω τα λόγια μου – αυτό που ξαναλέω και γράφω: Δεν ξαναασχολούμαι με το θέμα. Ομως τά αφήνω όλα στον Τίμιο Πρόδρομο. Όποιος μπορεί να τα βάλει με τον Τίμιο Πρόδρομο, ας κοπιάσει και ας τολμήσει να κάνει κάτι. Πεσούνται εις βόθυνον ον ειργάσαντο.
Τοτε που ήρθαν ο κ. Δάλλας με τον κ. Σπάρτσης, ο Τίμιος Πρόδρομος ήταν σαφής: Δεν πρόκειται να γίνει αυτό που σχεδιάζουν.
Τώρα, γιά τελευταία φορά, όσον το κατ’ εμέ, επαναλαμβάνω. Δεν απειλώ, απλά τοποθετώ τα πράγματα στην σωστή τους βάση. «Ούτοι εν άρμασι, και ούτοι εν ίπποις. Ημείς δε εν ονόματι Κυρίου». Όποιος τολμάει, ας τα βάλλει με τον Τίμιο Πρόδρομο. Απειλές και εκβιασμούς ο Άγιος Βαπτιστής του Χριστού δεν φοβήθηκε από κανέναν.
Στην συνέχεια, δημοσιεύουμε κείμενο που μας έστειλε ο μηχανικός κύριος ΧατζηΕυστρατίου Νίκος, ο οποίος βλέπει από καθαρά οικονομική πλευρά το θέμα.
ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΕΡΟΙΩΤΕΣ
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
ΣΤΗΝ ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΜΑΣ
Καταγγέλλεται η μεθοδευμένη και επίβουλη προώθηση από την Δημοτική Αρχή της σύμβασης επεξεργασίας των οικιακών σκουπιδιών στην Περιφέρεια και ζητιέται η συνυπογραφή σε αίτηση για συζήτηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο.
Σύμβαση που έχει συναφθεί μεταξύ του ΕΣΔΑ (Ενιαίος Σύνδεσμος Διαχείρισης Απορριμμάτων) και της κατασκευαστικής εταιρείας Ηλέκτωρ (Μπόμπολας).
Παρακάτω δίδεται το αντικείμενο της σύμβασης, υπολογίζεται με ακρίβεια το αβάσταχτο και αναιτιολόγητο κόστος που θα επιβαρύνει το κάθε νοικοκυριό. Ακόμη δίδονται απλές και αποδοτικές εναλλακτικές προτάσεις και ζητείται η συμβολή του κάθε Βεροιώτη συμπολίτη με την υπογραφή κειμένου ώστε να κατατεθούν και θα παρουσιαστούν στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης προς συζήτηση και λήψη απόφασης.
Το ιστορικό.
Η λύση της αναερόβιας επεξεργασίας των σκουπιδιών συζητιέται εδώ και δέκα χρόνια τουλάχιστον. Κανείς από αυτούς που πρωτόριξαν την ιδέα δεν είναι πλέον πολιτικά ενεργός. Πρόκειται για την μεταφορά των σκουπιδιών σε ένα εργοστάσιο το οποίο αφού θα επεξεργάζεται με ελεγχόμενη σήψη τα οργανικά μέρη των σκουπιδιών (κυρίως υπολείμματα τροφών) θα τα καίει, παράγοντας και πουλώντας ηλεκτρική ενέργεια. Τα υπολείμματα της καύσης θα καταλήγουν σε γειτονικό Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ). Σαν λύση δεν είναι ούτε η καλύτερη περιβαλλοντολογικά ούτε η φθηνότερη οικονομικά. Τουναντίον είναι και περιβαλλοντολογικά εχθρική και πανάκριβη. Εφαρμόζεται μόνον σε πυκνοκατοικημένες περιοχές που δεν έχουν χώρους για να κατασκευάσουν και να λειτουργήσουν Χώρους Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤΑ). Θα μπορούσε να θεωρηθεί καλή λύση για την Αττική, και μόνον, στη χώρα μας. Κατά τα άλλα όλη η υπόλοιπη Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετηθεί από δέκα το πολύ ΧΥΤΑ. Για κακή μας τύχη η λύση της καύσης έχει αναπτυχθεί από μια εταιρεία που ανήκει στον ιδιοκτήτη του ΑΚΤΩΡΑ, του ΕΘΝΟΥΣ και του MEGA. Στον Μπόμπολα δηλαδή. Κακή τύχη ήταν και το γεγονός ότι κάποιοι σκέφθηκαν ότι οι καλές σχέσεις με κάποιον μεγιστάνα (έστω και βαλκανικού τύπου) θα τους αποφέρει κέρδη οπότε δεν άργησαν να μεθοδεύουν εδώ και χρόνια την εκχώρηση της επεξεργασίας των σκουπιδιών σ’ αυτόν. Με οικονομικούς όρους που αυτός υπαγόρευε.
Οι όροι της σύμβασης
Μετά από έναν διαγωνισμό που έγινε από τον Ενιαίο Σύνδεσμο διαχείρισης Απορριμμάτων (ΕΣΔΑ) στα τέλει του 2007 τα σκουπίδια της Ημαθίας αποφασίσθηκε να δοθούν στην εταιρεία ΗΛΕΚΤΩΡ με 87 €/τόνο μαζί με τους 16 τόνους της λυματολάσπης του βιολογικού καθαρισμού της πόλης έναντι 87 €/τον και αυτήν. Ακόμη μπήκε σαν όρος το ότι πρέπει να παραδίδουμε τα σκουπίδια στην αυλή των εγκαταστάσεών τους διαχωρισμένα. Φυσικά είχαμε παραιτηθεί από το δικαίωμα να μην παραδίδουμε όλα τα σκουπίδια. Τέλος μπήκε ο όρος πως οφείλουμε 4,000,000 € στον παραχωρησιούχο αν μετανιώσουμε. Υπογράφτηκε δηλαδή μια καταστροφική λεόντεια σύμβαση που όπως αναλύεται σε συνημμένο φύλο θα επιβαρύνει κατά 222 €/έτος κάθε Ημαθιώτικο νοικοκυριό για τα υπόλοιπα 25 χρόνια! Το έργο καθυστέρησε να ξεκινήσει γιατί έγιναν νομικές παρεμβάσεις που εστίαζαν στην χωροθέτηση αλλά δεν ενημέρωναν για την οικονομική επιβάρυνση (το γνωστό ζήτημα της «θέσης 12»). Ηθελημένος ή αθέλητος αποπροσανατολισμός, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Σήμερα πλέον τα δικαστήρια τελείωσαν οι άνθρωποι που συγκροτούσαν το Διοικητικό συμβούλιο του ΕΣΔΑ έχουν εγκαταλείψει τις θέσεις τους ή και εντελώς την ενασχόλησή τους με τα κοινά και παρ’ όλα αυτά αποφάσισαν εν σπουδή και κρυφά πως το έργο πρέπει να συνεχιστεί και μάλιστα διαχειριζόμενο από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.
Για ποιό λόγο;
Μα φυσικά για να αποφύγουν τη συζήτηση στα Δημοτικά Συμβούλια των τριών, πλέον, Δήμων του Νομού. Πρεμούρα για να παρακάμψουν την Νομιμότητα δηλαδή.
Για ν΄ αποφύγουν τη δημόσια συζήτηση στην οποία θα γίνει γνωστό το τελικό κόστος. Οι συγκρίσεις με το σημερινό κόστος θα ξεσήκωναν επανάσταση και απέφεραν τον διασυρμό τους.
Ας κάνουμε τις συγκρίσεις
Η πρώτη είναι ανάμεσα στα 222 €/τόνο του Μπόμπολα και το κόστος της μεταφοράς στον ΧΥΤΑ της Κοζάνης. Αυτό αναλύεται σε 42€/τονο με τα μεταφορικά συμπεριλαμβανόμενα. Δηλαδή επιβάρυνση 68 €/νοικοκυριό ετήσια.
Συγκριτικό διάγραμμα κοστολογίων
Η δεύτερη σκέψη θα ήταν να δούμε αν μπορεί ακόμη και αυτό το κόστος να μειωθεί. Η απάντηση είναι πως μπορεί εύκολα για κάποια τμήματα των σκουπιδιών που παράγουμε και δυσκολότερα για κάποια άλλα.
Έτσι ξεχωρίζοντας το χαρτί και μετατρέποντας το σε διαχειρίσιμο καύσιμο δηλαδή pellet, είναι δυνατό να εξοικονομηθεί ποσό των 365.000 €/ετήσια από τον Δήμο ή 21 €/νοικοκυριό.
Αν πάλι μπορέσουμε με φροντίδα της διοίκησης να ενεργοποιήσουμε τους πολίτες να διαχωρίζουν και τα ζημώσιμα (δηλαδή υπολείμματα τροφών κλπ) και τα αποθέσουμε σε αεριζόμενους κάδους σε πέντε ή έξι περιοχές γύρω από την πόλη, τότε το κόστος μειώνεται κατά άλλα 22 €/νοικοκυριό ετήσια.
Δηλαδή ενώ με τη λύση της σύμβασης που υπογράφηκε με την εταιρεία Ηλέκτωρ (συμφερόντων Μπόμπολα) θα πληρώνουμε 222 €/νοικοκυριό ακατέβατα, βελτιώνοντας τη σημερινή λύση μπορούμε να φθάσουμε μέχρι τα 68-21-22=25 €/νοικοκυριό. Να πληρώνουμε δηλαδή κοντά στο 1/9 αυτών που «φρόντισαν» οι «ηγέτες» μας.
Πως πυροδοτείται η διαφθορά
Προσπαθώντας να δούμε το ζήτημα από την οπτική του εργολάβου μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα που όχι μόνον δικαιολογούν την σπουδή και την συνωμοτικότητα της μεθόδευσης των αρχόντων, αλλά και προβλέπουν την μελλοντική συμπεριφορά τους.
Μόνον με την καύση των σκουπιδιών γίνεται απόσβεση της επένδυσης
Αρχίζοντας από τα οφέλη που περεχεί η σύμβαση στον εργολάβο, είναι αναμφισβήτητο ότι η επίδικη επένδυση θα αποσβεσθεί (δηλαδή θα δώσει πίσω τα χρήματα που διατέθηκαν μαζί με ένα λογικό κέρδος) μόνον με το ρεύμα που θα παράγει από την καύση. Δηλαδή τα υπόλοιπα θα είναι καθαρό υπερκέρδος. Πόσα είναι αυτά; 430,000 €/μήνα. Δηλαδή τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ μηνιαίως θα φεύγουν από τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς των Ημαθιωτών και θα πηγαίνουν χωρίς ενδιάμεση στάση στην τσέπη του μεγιστάνα.
Υπερκέρδη: Το θηριώδες κίνητρο
Οποιοσδήποτε είχε ένα τέτοιο συμβόλαιο στα χέρια του θα έκανε την απλή σκέψη: Αν μοιράσω τα υπερκέρδη έξι μηνών σε όσους πρόκειται να υπογράψουν κερδίζω την είσπραξη των υπόλοιπων 24,5 χρόνων δηλαδή 54.360.000 €! 54 εκατομμύρια ευρώ χωρίς δουλειά ή επενδύσεις ή κάποια επιτέλους άλλη σκασίλα, είναι πάρα, μα πάρα, πολλά που δικαιολογούν οποιοδήποτε κατασκευαστικό… οίστρο.
Μόνον ο αγώνας των πολιτών μένει να αποσοβήσει τον κίνδυνο:
Οφείλουμε να αντιδράσουμε. Ν΄ αγωνιστούμε συλλογικά για προστατεύσουμε όχι μόνον τους οικογενειακούς μας προϋπολογισμούς αλλά και την ηθική ποιότητα των αρχόντων μας.
Με βάση τον Νόμο με τις Υπογραφές μας μπορούμε να ζητήσουμε να συγκληθεί Δημοτικό συμβούλιο στο οποίο θα συζητηθεί η πρόταση της ακύρωσης του συμβολαίου όσο είναι καιρός. Αυτό γίνεται με την κατάθεση της πρότασης από εικοσιπέντε (25) πολίτες ή και περισσότερους.
Γι΄ αυτό ζητώ την συνυπογραφή σας σε κείμενο που ήδη έχει γραφτεί και μπορώ να το θέσω υπ’ όψιν σας.
Νίκος Β. Χατζηευστρατίου
Πολιτικός Μηχανικός
6947182707
Αναρτήθηκε από Πολίτης στις 1:11 π.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο Facebook
Ο κύριος ΧατζηΕυστρατίου μας ζήτησε να κοινοποιήσουμε το κείμενο, που και μας αφορά και μας ενδιαφέρει. Τον ευχαριστούμε γιά τον κόπο του. Είμαστε σίγουροι ότι προσωπικά ο ίδιος δεν έχει κανένα όφελος.
Καλό ξημέρωμα.