[tube]http://www.youtube.com/watch?v=k6BwudRAa90[/tube]
Την εφετεινή μνήμη του Οσίου πατρός ημών Διονυσίου, του κτίτορα και ιδρυτή του Μοναστηριού μας, του θαυματουργού κοινοβιάρχη μας, την υπερεκάλυψε η Κυριακή 22 Ιανουαρίου αρξαμένου έτους 2012.
Την Κυριακή λοιπόν πριν την μνήμη του Οσίου κτίτορά μας, με την χάρη του Χριστού και την ευλογία του Αγίου Διονυσίου, βαπτίσαμε τον μικρό Διονύσιο. Είχε ήδη το όνομα του Οσίου, τον είχαμε κάνει και κατηχούμενο και έτσι επετελέσαμε το μυστήριο του Αγίου Βαπτίσματος και του Αγίου Χρίσματος μέσα στην κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. Ο μικρός νεοφώτιστος μόλις τριών μηνών και δύο ημερών επέδειξε
φρόνηση τελείου ανδρός. Σχεδόν δεν ακούσαμε την φωνή του και παρακολουθούσε με μεγάλη σοβαρότητα το μυστήριο με το οποίο εμβολιάστηκε και αυτός στο σώμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την αγία Εκκλησία.
Ο γιατρός που επετέλεσε μία πολύ σοβαρή εγχείρηση σε συγγενικό μέλος, είπε στην μητέρα ότι λόγω του σοβαρού ψυχικού σοκαρίσματος που υπέστη, δεν θα μπορέσει να γεννήσει άλλο παιδί. Ο γέροντας της οικογένειας ανέθεσε την περιπέτειά τους στον Όσιο Διονύσιο. Μάλιστα το τίμιο λείψανό του ήταν καθημερινός τους σύντροφος. Το αποτέλεσμα; Ένας όγκος δώδεκα εκατοστών αφαιρέθηκε και ένα παιδί δίχως ελπίδα να μιλήσει, να περπατήσει και να βγάλει μαλλάκια, τριών ετών πλέον, από δεκαεπτά μηνών που αρρώστησε, κρατούσε λαμπάδα κατά την βάπτιση του μικρού, όλο μιλούσε και γύριζε χαρούμενο, σκορπώντας λογάκια και χαμόγελα. Και γεννήθηκε το βρέφος που έλαβε το όνομα του Οσίου μας.
Ο πατέρας του άρρωστου παιδιού, μόλις πήγε στον πνευματικό είπε: «Ευχαριστούμε τον Θεό γιά το δώρο της ασθένειας, γιατί με τον τρόπο αυτόν μας έφερε κοντά του». Δεν γόγγυσαν, δεν μεμψιμοίρησαν, δεν κατηγόρησαν. Ευχαρίστησαν και δόξασαν τον Θεό.
Και ο φιλάνθρωπος και φιλάγαθος, παντοδύναμος και παντογνώστης Κύριός μας θεράπευσε το ένα παιδί και τους χάρισε και τον μικρό μας Διονύσιο. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.
Σε λίγες ίσως ημέρες θα ανεβάσουμε στην ιστοσελίδα μας και φωτογραφίες αλλά και μαγνητοσκόπηση της Θείας Λειτουργίας και των συν αυτή ιερών μας μυστηρίων. Και πάλι: Δόξα τω Θεώ.
Η τελετή του γάμου μας, είχε κρατήσει μιάμιση ώρα, ίσως και κάτι παραπάνω. Ένας εκ των ιερέων ήταν συγγενής μου και του είχα ζητήσει να πει “όλα τα λόγια”. Άκουσε την παράκλησή μου και το έκανε. Ήταν πραγματικά πολύ ωραία τελετή ! Μετά από λίγες ημέρες, πάνω στη συζήτηση ο σύζυγός μου εξέφρασε την απορία, γιατί ο δικός μας γάμος κράτησε τόσην ώρα, ενώ του επίσης πρόσφατα νυμφευμένου φίλου του ΜΙχάλη είχε κρατήσει μόλις ….. 11 λεπτά της ώρας !!! ; Κερί δεν είχαμε προλάβει να ανάψουμε και να καθίσουμε και ακούμε περάστε έξω από την διπλανή πόρτα, γιατί έρχεται το επόμενο ζευγάρι (σε μεγάλο ναό της Θεσσαλονίκης).
Μετά από έξι χρόνια ο Θεός έδωσε και αποκτήσαμε τον γιό μας Γιώργο-Ραφαήλ, τον οποίο και βαφτίσαμε στον ίδιο Ιερό Ναό της πόλης μας, σε ηλικία 3 μηνών και 23 ημερών. Ο ιερέας ήταν οικογενειακός φίλος και του ζήτησα να πει “όλα τα λόγια”. Συνήθως οι βαφτίσεις κρατάνε το πολύ 30-40 λεπτά με όλες τις μυστηριακές και κοσμικές διαδικασίες. Η βάφτιση του παιδιού μας, κράτησε σχεδόν μιάμιση ώρα και όλοι όσοι παρευρέθησαν, εξέφρασαν την χαρά τους για την ωραία και ήσυχη τελετή.
Μετά όμως από την βάφτιση του μικρού Διονυσίου, που παρακολουθήσαμε την Κυριακή θέλω να εκφράσω την απορία: μήπως θα πρέπει να ξαναβαφτιστώ ή να ξαναβαφτίσω το παιδί μου ; Και δεν είναι μόνο δική μου η απορία αυτή. Την ίδια ανησυχία εξέφρασαν και άλλοι φίλοι, συντοπίτες, που παρακολούθησαν την ξεχωριστή αυτή βάφτιση! Ευχαριστούμε τον Κύριο και Εσάς που μας δώσατε την ευκαιρία να παρευρεθούμε σε αυτό το, καθ’ όλα, σπάνιο Μυστήριο Βάφτισης.
Ο Χριστός και η Παναγία και φυσικά ο Άγιος Διονύσιος, να συντροφεύουν σε όλη του την ζωή, τον μικρό Διονύσιο και την όμορφη οικογένειά του.