Ποιό είναι το έργο της Εκκλησίας τελικά;
Σε άλλη ιστοσελίδα του διαδικτύου, διαβάσαμε μία είδηση, στην οποία αναφερόταν μία «θέση» περί Εκκλησίας, που δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη. Ειπώθηκε, δηλαδή, στα εγκαίνια κάποιου έργου κοινωνικής προσφοράς της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, εκ στόματος υπουργού ότι: «η ελληνική Πολιτεία θα είναι αρωγός στην Εκκλησία που προτάσσει, με την πνευματική καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου, το κοινωνικό και ανθρωπιστικό έργο. «Αυτός είναι ο ουσιαστικός ρόλος της Εκκλησίας και εμείς είμαστε κοντά της και θα είμαστε» συμπλήρωσε.»
Επειδή αυτή δεν είναι, απλά, μία τυχαία φράση, αλλά εκφράζει μία ολόκληρη θεώρηση περί της Εκκλησίας και επειδή δεν είναι έτσι τα πράγματα, την σχολιάζουμε. Δεν μας απασχολεί αν το συγκεκριμένο πρόσωπο είναι μέλος σε κάποια κυβέρνηση, κάποιου πολιτικού κόμματος. Δεν είναι εκεί το θέμα.
Το τραγικό είναι ότι αυτή η άποψη περί εκκλησίας επικρατεί και, δυστυχώς, εκφράζει και πολλούς εκκλησιαστικούς παράγοντες. Το ότι δηλαδή «ο ουσιαστικός ρόλος της Εκκλησίας» είναι το κοινωνικό και ανθρωπιστικό έργο. Ο δυτικός ουμανισμός σε όλη του την μεγαλοπρέπεια.
Είμαστε βέβαιοι ότι δεν είναι αυτή η πνευματική καθοδήγηση του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Αν ήταν αυτή, τότε Εκκλησία ως σώμα Χριστού …
Ο ανθρώπινος πόνος κινεί οπωσδήποτε σπλάγχνα οικτιρμών στους συνανθρώπους του, κατά πολύ μάλιστα σε ανθρώπους εκκλησιαστικούς. Ο Χριστός είναι ο μόνος φιλάνθρωπος.Όμως δεν είναι αυτός ο ουσιαστικός ρόλος της Εκκλησίας.
Ο σκοπός της υπάρξεως της Εκκλησίας είναι ένας και μοναδικός: Η σωτηρία του γένους των ανθρώπων. Γι αυτό σαρκώθηκε ο Χριστός. Γι αυτό σταυρώθηκε ο Χριστός. Γι αυτό αναστήθηκε ο Χριστός. Γι αυτό αγιάζουν οι άγιοι. Γι αυτό υπάρχει η Εκκλησία.
Τον ρόλο της Εκκλησίας μέσα στον κόσμο δεν μπορεί να τον καθορίζει μία ανθρώπινη άποψη – ακόμα και υπουργού … – αλλά έχει ξεκαθαριστεί από αιώνες, με τις οικουμενικές συνόδους και τους λογους των θεοφόρων αγίων πατέρων, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά αγιοπνευματική αποκάλυψη του θείου θελήματος.
Η Εκκλησία δεν είναι σύλλογος καλών ανθρώπων γιά καλά έργα. Η Εκκλησίαείναι θεανθρώπινος οργανισμός. Βέβαια μέσα στις «δράσεις» και την προσφορά της είναι και η αγάπη και η φιλανθρωπία προς τον συνάνθρωπο. Η Εκκλησία δεν είναι ανθρωποκεντρική. Η Εκκλησία, η μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία, είναι θεανθρωποκεντρική. Και αυτό είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο. Γιατί και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι ο ένας, ο μοναδικός και ανεπανάληπτος Θεάνθρωπος.
Και από το μήνυμα αυτό είναι πολύ επικίνδυνο αν ξεφύγουμε. Διακυβεύεται η σωτηρία ενός εκάστου και ολόκληρου του κόσμου.
Η Εκκλησία είναι η μοναδική κιβωτός της σωτηρίας.