Σχόλιο σέ σχόλιο: Τά 9 ἑκατομύρια
Εὐχαριστοῦμε τήν ἐφημερίδα “Μακεδονική” πού ἀσχολήθηκε μαζί μας καί, ἀπό τούς τόσους πού μίλησαν κατά τήν κλειστή χθεσινή σύσκεψη γιά τό ΕΣΠΑ, σχολίασε ἕνα δικό μας σημεῖο ἀπό τά ὅσα εἴπαμε. Μᾶς χαρακτήρισε «ἐκτός τόπου καί χρόνου», σχολιάζοντας κάτι πού ἀναφέραμε. Μόνο πού, ὅπως ἀναφέρει σέ ἄλλο σημεῖο της, τίς εἰδήσεις τίς ἔλαβε «διά τῆς πλαγίας ὁδοῦ». Φαίνεται πώς ἡ πλάγια αὐτή ὁδός ἦταν καί κίτρινη. Ὑπάρχει μάλιστα καί ἡ φράση «προβάλλοντας προφανῶς τήν ὑλοποίηση τοῦ ἔργου ὡς ἀναγκαιόητα».
Ἄν, παρ’ ἐλπίδα, ἐντάσσονταν τό ἔργο τῆς ἀνακαίνισης τῆς Μονῆς στό ΕΣΠΑ, μήπως θά ἔπρεπε νά σκεφθεῖ ὁ σχολιαστής πόσοι ἄνθρωποι θά ἐργάζονταν καί πόσες οἰκογένειες θά εἶχαν ψωμί; Δυστυχῶς, πολύ κοντόφθαλμα μᾶς σχολίασαν. Τό «προφανῶς» ὅμως τοῦ σχολιαστῆ μας δέν εἶναι καί προφανές …
Καλό θά ἦταν ὅποιος διαβάσει τό σχόλιο τῆς ἐφημερίδας, νά δεῖ τό τεῖχος πού φαίνεται στήν ἔνθετη φωτογραφία. Καί, ἄν θέλει, ἄς ρωτήσει κάποιον εἰδικό, νά μάθουμε πόσο θά στοίχιζε πιθανή συντήρησή του.
Εἴπαμε τόσα, προτείναμε ἔργα πνοῆς γιά τόν τόπο καί τήν περιοχή, ἡ ἀντιπεριφερειάρχισσα Πιερίας, τελείως ἄγνωστη σέ ἐμᾶς, σχολίασε θετικά ὅσα εἴπαμε γιά τήν ἀνάπτυξη τῶν Πιερίων. Καί τό σχολιαζόμενο … σχόλιο μᾶς χαρακτήρισε ἐκτός τόπου καί χρόνου.
Πάντως, βλέποντάς το ἀπό μία ἄλλη ὀπτική γωνία, πολύ θετική αὐτή ἡ διαπίστωση, γιατί ὡς μοναχοί θέλουμε νά ζοῦμε ἐκτός τόπου καί χρόνου. Θέλουμε νά ζοῦμε μέ ἄλλη διάσταση τήν καθημερινότητα. Θέλουμε νά πιστεύουμε ὅτι ὑπάρχει ἐλπίδα. Καί ἡ ἐλπίδα δέν προέρχεται ἀπό τόν κόσμο αὐτόν. Ἀλλά ἐλπίδα, ἡ ἐλπίδα μας, εἶναι ὁ Χριστός. Ὅταν ἡ ἐλπίδα μας εἶναι ὁ οὐρανός, ὑπάρχει χαμόγελο, ὑπάρχει αἰσιοδοξία, ὑπάρχει θυσιαστική ἀγάπη γιά τόν ἀδερφό. Ἀλλοιῶς ὑπάρχει γκρίνια καί μιζέρια, ἀρνητική διάθεση, κόντρες.
Μακάρι νά ζοῦμε μακριά ἀπό τήν σκόνη καί τήν τύρβη τοῦ κόσμου, μέσα στό ἁγιοπνευματικό ὀξυγόνο, πού μᾶς χαρίζει ἡ ἀγρυπνία καί ἡ προσευχή καί ἡ θυσιαστική ἀγάπη. Αὐτές εἶναι οἱ ἐπαγγελίες τοῦ μοναστηριοῦ μας.
Γιαυτό καί πάλι λέμε εὐχαριστῶ στόν σχολιαστή, γιά τήν ἀναφορά σέ κάτι πού εἴπαμε, ἔστω καί ἄν δέν τό κατάλαβε, καί, ἀπό τά ὅσα εἴπαμε, ἐπέλεξε μόνο τό «πόσα χρήματα χρειάζονται» σέ μία πιθανή προσπάθεια ἀνακαίνισης τοῦ μοναστηριοῦ τοῦ Προδρόμου.
Θά θέλαμε, πάντως νά παρακαλέσουμε νά μήν ὑπάρξει συνέχεια καί ἀντεγκλίσεις στόν σχολιασμό τοῦ σχολίου πού κάναμε. Παρακαλοῦμε ἐπίσης νά μᾶς ἀφήσει ὁ σχολιαστής μας νά ζοῦμε ἐκτός τόπου καί χρόνου καί νά μήν ἀσχολεῖται μαζί μας. Καί νά εὔχεστε νά ὑπάρχουν καί κάποιοι πού ζοῦν ἐκτός τόπου καί χρόνου, ἀφοῦ αὐτό εἶναι ἡ προσωπική τους ἐπιλογή.
Ἐμεῖς ταπεινά εὐχόμαστε νά πρυτανεύει ἡ ἀλήθεια.