Τρόμος και χαρά ανείπωτη Μία γιαγιούλα προχθές μας έλεγε: «Ετούτη την εβδομάδα, παιδί μου, τρέμνει η γής.» Κοντεύει τα ενενήντα στα χρόνια της και πέρασε τόσα, που η ζωή και τα παθήματτά της την κατατάσσουν στους έμπειρους και έμπυρους και σοφούς της ζωής. Και αξιόπιστη. Σύμφωνη με τις θείες γραφές, θεολόγος, αυτή που δεν έμαθε […]
Τρόμος και χαρά ανείπωτη Read Post »
… και πάσχεις δι’ εμέ … Διάβαζα το πρωΐ της Μεγάλης Τετάρτης, να ετοιμαστώ γιά την εκπομπή στο ραδιόφωνο της Μητροπόλεώς μας, και σε ένα κείμενο έγραφε γιά τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας. Ο άγιος Λάζαρος, που του χτίζουμε και εκκλησία, οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία, η ταλαίπωρη εκείνη που
… Και πάσχεις δι’ εμέ … Read Post »
Πορεία προς το εκούσιο πάθος ή αυτοχειρία; Όλα τα χρόνια και όλους τους αιώνες, ο έλληνας πάλευε με τον θάνατο, μέχρι τέλος. Σε όλους τους πολέμους, ο έλληνας πολεμούσε μέχρι να μην μείνει κανένας όρθιος, στο πεδίο της μάχης. Ο έλληνας πάλευε με τον χάρο σε μαρμαρένια αλώνια. Να, όμως, που άλλαξε η ρότα στο
Πορεία προς το εκούσιο πάθος ή αυτοχειρία; Read Post »
Δημόσιο Γράμμα προς την Κυρία Δήμαρχο Βέροιας Κυρία Δήμερχε, διά του σχετικού σας αντιδήμαρχου, πρέπει επιτέλους να βάλετε τέρμα στο κατάντημα αυτό της δημόσιας διαφήμισης. Είναι ΝΤΡΟΠΗ. Λέτε ότι απαγορεύεται η αφισσοκόλληση, αλλά συγκεκριμένο κέντρο διασκέδασης-διάβαζε διακωμώδησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας- γεμίζει τον τόπο με τις αφίσσες του. Και καλεί τους βερροιωτάδες να διασκεδάσουν Σαββατόβραδα και
Δημόσιο Γράμμα προς την Κυρία Δήμαρχο Βέροιας Read Post »
Αποκρύβηθι μικρόν… Όταν έγραφα γιά την αυτοχειρία της γενιάς μου, δεν φανταζόμουν ότι σε λίγες μέρες θα θρηνούσαμε γιά δύο συγκλονιστικές αυτοκτονίες. Πριν λίγες ημέρες το παλληκάρι, που έρχονταν συχνά μετά την δύση του ηλίου και άφηνε τον πόνο του στο πετραχήλι μας, μέσα σε ξέφρενους ρυθμούς παράνοιας, που δεν μπορούσες να πλησιάσεις παρά να
Αποκρύβηθι μικρόν… Read Post »
Ξένοι και πάροικοι στην γη μας Αυτή η γης που την πατούμε είναι η πρόσκαιρη πατρίδα μας, να αγωνιστούμε μήπως και κερδήσουμε την αιώνια, την μέλλουσα, την μοναδική, την Άνω Ιερουσαλήμ. Έλα όμως που μας έδωσε ο Θεός και μία μικρή και αγαπημένη πατρίδα, μια χούφτα χώμα, μια χούφτα άνθρωποι να ζούμε εδώ. Ελλάδα την
Ξένοι και πάροικοι στην γή μας Read Post »
Ο Γερο-Παΐσιος και το σήμερα. 1ον. Το 1979, αν δεν κάνω και λάθος, ο Γερο-Παΐσιος αλλάζει και πάλι τόπο διαμονής. Από το Κάθισμα του Τιμίου Σταυρού της Μονής Σταυρονικήτα μετεγκαθίσταται στο Κελλί της Παναγούδας της Μονής Κουτλουμουσίου, λίγο έξω από την Κουτλουμουσιανή Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος. Η αλλαγή αυτή σηματοδοτεί μία καινούργια σελίδα στην ζωή
Ο Γερο-Παΐσιος και το σήμερα. 1ον Read Post »
ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ 2012 Απόψε, γιά Εσένα, χίλια χαίρε θα ψάλλω Βασίλισσα, Άχραντε, σε Εσένα το λέω Γυναίκα πανάσπιλε, μητέρα του πλάστη μου Δακρύζω που Σε έχω τρυφερή μου αγάπη Ελπίδα μου, στήριγμα και μόνη χαρά μου Ζάλη με πιάνει μακρυά Σου, Κυρία Ηλιόλουστο πρόσωπο, γεμίζεις τον κόσμο Θερεύει ο πόθος γιά Εσένα και μόνο
Σάββατο Ακαθίστου 2012 Read Post »
Ανάγκη της γαστρός Έχοντας προσωπική δυσκολία, λόγω υγείας, θα ήθελα να γράψω αυτές τις γραμμές, που μπορεί κάποιοι, ίσως και πολλοί, να τις παρεξηγήσουν. Σε αυτούς που θα μας κατηγορήσουν, θα ήθελα ταπεινά να ευχηθώ ποτέ στην ζωή τους να μην αντιμετωπίσουν τέτοιο ή παρόμοιο πρόβλημα. Έχω όμως βοηθό τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, που
Ανάγκη της γαστρός Read Post »
Η αυτοχειρία της γενιάς μου Το έτος 1974 έχει πλέον καθιερωθεί ως σταθμός στην νεότερη ελληνική μας ιστορία, με το όνομα Μεταπολίτευση. Στις ημέρες μας παίζεται το τελευταίο μάλλον κομμάτι από αυτό το δράμα. Δράμα είναι η Μεταπολίτευση, τριανταοχτώ ήδη χρόνια. Αν πούμε ότι μία γενιά αριθμεί τριαντατρία χρόνια, η τραγική αυτή γενιά ήδη ξεπεράστηκε,
Η αυτοχειρία της γενιάς μου Read Post »
