Η Πλατέα Ωρολογίου και το «άχρηστο» πλέον κτίριο
Είδα πως η αδελφή μας και βουλευτίνα στην περιφερειακή μας οντότητα, πήγε σε κάποιον Υπουργό και μίλησε γιά το κενό και «άχρηστο» πλέον δικαστικό μέγαρο, και σκέφτηκα να πώ κάτι και εγώ, ακούγοντας εκείνο το τραγούδι του μακαρίτη του τραγουδιστή που έλεγε – το αλλάζω λίγο – άκου, άκου, έχεις φωνήηηη.
Πριν της Παναγίας, όταν είχαμε λίγον χρόνο και βρεθήκαμε, και από τότε μόνον κανένα τηλέφωνο. Της έλεγα το ότι δεν μας είχαν δώσει παλαιότερα το Εκκλησάκι στο Στρατόπεδο, στον πανεπιστημικαό μας χώρο –παρελθόν κι αυτός;- και πως τί θα γίνει αν φύγει το Πανεπιστήμιο, θα μας πάρουν και τον χώρο καί που θα πάει. Ή θα τον αφήσουν να ρημάξει και να γεμίσει και αυτός τρυπήματα. Με καθησύχασε αρκούντως, αν και ακόμα αγκάθι μένει το
εκκλησάκι που ρήμαξε, γιατί κανένας υπεύθυνος δεν έβρισκε τα κλειδιά… Κρίμα που δεν σπάσαμε την πόρτα, τότε … Θα είχαν και μία παρηγοριά τα παιδιά στην μάννα Εκκλησία.
Καταθέτω, λοιπόν, πρόταση, γιά το παλαιό ΔΣικαστικό Μέγαρο.
ΝΑ ΓίΝΕΙ ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡίΚΙ ΤΗΣ ΒέΡΟΙΑΣ. Η ΥΠΟΔΟΧΗ της πόλεώς μας.
Δηλαδή: Η Ιστορία της πόλης να προβληθεί με Φωτογραφίες, Κειμήλια, κλπ. Στις ημέρες που η Πόλη γιορτάζει, εκεί, οι άρχοντες να δέχονται τον κόσμο της πόλης.
Μερικές βεροιωτοπούλες και νεαρά βεροιωτόπουλα, δικά μας όμορφα λεβέντικα παιδιά, από τους Πολιτιστικούς Συλλόγους της πόλης, και από τις ξαπλώστρες στις καφετέριες, να υποδέχονται τους ερχομένους στην πόλη, να τους ξεναγούν στην Ιστορία της Πόλης μας, σε Φωτογραφίες, Χάρτες, Βίντεοζ και με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, και μετά να τους κερνούν ντόπια γλυκά, κυρίως κουταλιού.
Άρχοντες της Πόλης, στηριχτείτε στην παράδοσή μας και πρωτοτυπείστε.
Τα Μουσεία δυστυχώς γίνονται γιά να παρουσιάζουν νεκρά, πεθαμένα, πράγματα. Ζωντανέψτε την πόλη, δώστε τόπο στην προσωπική πρωτοβουλία. Προβάλετε την ιστορία μας, τον τόπο μας, την γλυκύτητα της πόλης μας, κεράστε νερό βεροιώτικο, να κρατήσετε καινούργιους γαμπρούς. Δώστε ζωή στην Πόλη, που αργοπεθαίνει μέσα στην δικιά σας, λυπάμαι που το λέω, μιζέρια, μίρλα και κλαψουρίσματα. Και έλλειψη οράματος. Άρχοντας θα πει Όραμα γιά μπροστά.
Περνάω και παραπέρα ένα βήμα. Γιά ένα τρίμηνο, δώστε μας σε εμάς τους Προδρομίτες μοναχούς τον τόπο, και θα καταλάβετε ότι ορθόδοξος μοναχισμός σημαίνει ζωντάνια, σημαίνει ζωή, σημαίνει χαρά, σημαίνει καθαρό μάτι, σημαίνει πρόοδος.
Σταματήστε την γκρίνια και την κακομοιριά.
Εμείς, όπως στα Αρχονταρίκια στο Άγιο Όρος και σε όλα τα Ορθόδοξα Μοναστήρια, θα δεχόμαστε τους ξένους και θα τους καλωσορίζουμε. Και μετά κάντε ό,τι Σας φωτίσει ο Θεός.
* Στα χωριά μας, που έχουμε ακόμα την παλιά μακεδονίτικη λαλιά, την πλατεία την λέμε Πλατέα.